De Engelse dominee William Booth werd op 10 april 1829 geboren in Nottingham. Hij was de zoon van een aannemer. Op zijn vijftiende (1844) bekeerde hij zich tot het Christendom en ging naar Londen om het woord van Christus te prediken. Zo kwam Booth in aanraking met de arme bevolking van Oost Londen. Door deze confrontatie voelde hij het sterke verlangen ook iets voor deze mensen te betekenen.

2 juli 1865: William Booth begint zijn werk in Londen en sticht de “Christian Revival Mission”, later: “The Christian Mission”.
Vanaf een zeepkist sprak hij vol enthousiasme over de liefde van God. Hoe mooi zijn boodschap ook was, landen deed zij vaak niet bij zijn toehoorders. Later kwam Booth tot de conclusie dat hongerige magen nu eenmaal geen oor hebben voor het evangelie. Behalve een boodschap bracht hij daarom samen met een aantal anderen ook brood bij de mensen.

1878: The Christian Mission werd omgedoopt in “The Salvation Army” (vertaling: het Leger de Heils). Pas toen begon het werk van Booth duidelijke vruchten af te werpen. Het idee van een leger dat strijdt tegen lichamelijke en geestelijke honger, armoede en maatschappelijke wantoestanden, sprak velen aan.

16 juni 1855: William trouwt met Catherine Mumford, zij werd geboren in Ashbourne, Derbyshire op 17 januari 1829. William en zijn echtgenote Catherine Booth hebben zich ook ingezet voor verbetering van de werkomstandigheden voor arbeiders. Een voorbeeld hiervan is de Bryant & May fabriek in East End waar vrouwen slecht betaald werden en moesten werken met chemische stoffen, die uiteindelijk de dood van de arbeidsters tot gevolg had. Onder druk van de publieke opinie werd Bryant & May in 1901 gedwongen tot een wijziging van het productieproces. Aanvankelijk werd het echtpaar Booth vijandig tegemoet getreden, met name door de Kerk van Engeland. Later wijzigde deze houding: William Booth kreeg een eredoctoraat aan de universiteit van Oxford en mocht de kroning van koning Edward VII bijwonen.